Afgelopen donderdag vertrok ik weer met mijn busje naar Kanne waar ik met Tycha had afgesproken. In Namur was er namelijk het jaarlijkse vuurwerk naar aanleiding van de nationale feestdag en dat wilden we niet missen. Omdat de rest van ons gezelschap pas de dag nadien kon vertrekken reden we vanuit Kanne met de auto heen en weer naar Namur.
Nadat ik vrijdag wakker werd plaatste ik me langs het kanaal en kreeg er de hele dag door bezoek van vrienden en kennissen die mijn busje zagen staan. Zelf mijn Ma kwam even op bezoek terwijl ze met een vriendin op weg naar de Voerstreek was. ‘s Avonds verzamelden we met z’n allen in Kanne en vertrokken vervolgens naar Dinant, waar er ook weer vuurwerk werd afgestoken ter ere van de nationale feestdag. Als uitkijkpunt kozen we voor de parking van de universiteit. Onder het genot van een biertje keken we naar de prachtige vuurwerkshow, die zowel die van Namur als die van Luik overtrof. De echo’s van de luide knallen door het dal waren fantastisch.
Na afloop van het spektakel was het tijd om een overnachtingsplek te zoeken. In de buurt wist ik nog een plek waar ik vorig jaar al eens een nachtje op doorreis heb gestaan. De weg erheen is in zéér slechte staat en zit vol diepe putten, maar gelukkig staat de bus hoog op de wielen. Toch waren we helemaal door elkaar geschud vooraleer we op de eindbestemming waren.
De volgende dag begonnen we met wat voetballen en frisbeeën op het grasveldje tot er plots een bal tegen mijn dakraampje vloog. De brokstukken lagen op het bed toen ik in de bus ging kijken. Gelukkig is niet het gehele dakraam kapot en is de bovenkant van het raam nog intact waardoor het wel nog waterdicht afsluit. Het tussenstuk dat het directe zonlicht dempt is wel volledig gebroken. De dader, wiens volleybal-skills duidelijk te wensen over laten, vond het ocharme véél erger dan ikzelf. Zolang het dakraam maar waterdicht blijft ben ik al lang blij. Alleen moet ik wel een manier om het invallend zonlicht wat te kunnen dempen.
Vlakbij de overnachtingsplaats bevindt zich een leuk uitkijkpuntje. Wat verderop is er ook een kasteelruïne, maar omdat ik daar al zoveel foto’s van heb ben ik dit keer niet tot daar gewandeld. 
We wilden in de namiddag gaan Kayakken maar de waterstand was helaas te laag. Dan maar boodschappen doen en een ander plan bedenken. Omdat er regenwolken kwamen opzetten besloten we maar om ook niet te gaan wandelen in Parc Furfooz zoals gepland. We zochten ons dan maar een plekje langs het water om pannenkoeken te bakken en maakten tussen de buien door nog een kleine wandeling naar een verlaten treintunnel wat verderop.
Tegen de avond klaarde het weer op en besloten we om terug naar de plek van de vorige nacht te gaan om te BBQ-en. Terwijl we nog aan het frisbeeën waren zagen we een boswachter voorbij rijden die een 10 tal minuutjes later nogmaals passeerde. Aangezien we al eens een nare ervaring gehad hebben met een uiterst agressieve Waalse boswachter zijn we maar vertrokken en op zoek gegaan naar een andere plek om eventuele problemen te voorkomen. 2 nachten op rij op dezelfde plek wildkamperen is sowieso niet echt een verstandig plan. Helaas vind je in de regio van Dinant niet zo makkelijk een goede plek om te wildkamperen. Een camping zoeken zagen we ook niet zitten tijdens de vakantiedrukte dus besloten we maar naar Durbuy te rijden waar we vorig weekend toevallig een plek vonden waar we wel 1 nachtje konden bivakkeren. Na een uur rijden in de gietende regen over slechte Waalse wegen kwamen we dan eindelijk aan op onze bestemming. Niet veel later stopte het eindelijk met regenen en konden we beginnen met BBQ-en.En wat heeft dat gesmaakt !
De volgende ochtend kwam de boer langs rijden op zijn traktor. Even werd er gevreesd dat hij zou klagen, maar hij zwaaide vriendelijk en reed gewoon door. Nadat we de tentjes hadden ingepakt, de afwas hadden gedaan en de bus weer een beetje opgeruimd was reden we naar Durbuy. Vorig weekend wilden we al een wandeling in en rond het stadje maken, maar toen ontdekten we plots een klettersteigroute. Door het bewolkte weer was het gelukkig niet zo druk als ik had verwacht.
Toen we weer bij de bus aankwamen besloten we om terug naar Kanne te rijden en daar nog een frietje te eten, zodat iedereen op tijd kon gaan slapen voor een nieuwe werkweek. Desondanks het slechte weer wat roet in het eten gestrooid heeft, hebben we toch weer een geweldig weekend gehad.
Wees de eerste om te reageren