Antwerpen, Gent en Brugge

Vorige week had ik afgesproken met Markus & Ingrid, 2 bevriende fotografen uit Duitsland, om samen met hen 3 dagen te gaan fotograferen. Toen ik vorig jaar in Duitsland gestrand was met een kapotte koppeling van de wagen kon ik bij hen immers enkele dagen logeren en hebben ze bovendien ook nog eens flink in de watten gelegd. Met veel plezier maakte ik dus enkele dagen voor hen vrij om ze te gidsen door Antwerpen, Gent en uiteindelijk ook Brugge tot bij de mooiste fotoplekjes.

Zodoende vertrok ik dinsdagochtend met het busje naar Antwerpen.Door de lage-emissie zone die sinds begin dit jaar in Antwerpen ingevoerd is mag mijn busje de stad niet meer binnen. Gelukkig is er net buiten de zone in Merksem bij de sporthal een mogelijkheid om gratis met de camper te overnachten, alleen waren er net nu wegenwerken aan de gang bij de sporthal. Ik besloot dan maar om op de parking van de voetbalclub Antwerp City Pirates te gaan staan, waar Markus en Ingrid me kwamen ophalen. 

Als eerste kennismaking voor hun met Antwerpen begonnen we bij “Het Steen” om van daaruit naar de Grote Markt te wandelen.

‘s Avonds gingen we eerst wat eten in een van de vele restaurantjes in het centrum om vervolgens bij het MAS een zonsondergang en blauw uurtje te fotograferen. Stefan en Tycha kwamen ons hier vergezellen. De zonsondergang stelde niet veel voor door de smog die kwam opzetten, maar het blauwe uurtje viel al bij al nog goed mee.

Nadat het buiten volledig donker was bezochten we de Sint-Annatunnel. De voetgangerstunnel werd in 1933 geopend om Antwerpen centrum met Linkeroever te verbinden en is voorzien van 2 authentieke houten roltrappen.

Als afsluiter van de dag gingen we rond 23u naar het station van Antwerpen Centraal om daar het monumentale gebouw te fotograferen. De 4 camera’s met statief op een rij trok de aandacht van een dronken dakloze man die ons kwam lastig vallen. Nadat hij erop werd gewezen dat hij ons noch onze camera’s mocht aanraken voelde hij zich blijkbaar geprovoceerd en begon luidkeels (in het Engels) te roepen en te dreigen. Wat galmde dat hard door de stationshal! Terwijl we hem gewoon straal negeerden bleef hij minutenlang ons luidkeels verwensen en rondom ons cirkelen. Uiteindelijk vertrok hij uit zichzelf, net voordat de security aankwam. Hij was schijnbaar een bekende voor hen.

Het was alweer ruim na middernacht toen we het station verlieten. Markus en Ingrid brachten me weer naar mijn busje, dat slechts enkele km van hun hotel geparkeerd stond.

Woensdag: Bezoek aan Gent

‘s Ochtends werd ik wakker door het gekrijs van kinderen. Blijkbaar stond ik vlakbij een school geparkeerd. Uitslapen zat er dus niet echt in. We begonnen de dag met wederom een bezoekje aan het MAS. Vanop het dakterras zagen we pas hoeveel smog er in de lucht hing. Ik heb er dan ook amper foto’s gemaakt. Na ons bezoek aan het MAS zijn we maar meteen doorgereden naar Gent, waar we eerst het bekende kerkhof Campo Santo in St. Amandsberg bezochten. Het kerkhof staat vol oude graven met opvallende grafstenen. Het is tevens ook de laatste rustplaats voor vele bekende personen waaronder striptekenaar Marc Sleen, muzikant Luc de Vos en kunstkenner Jan Hoet. Op het kerkhof hadden we afgesproken met Stefan en Tycha die net als gisteren ook weer van de partij waren.

Na dit grimmige bezoek aan het kerkhof was het de hoogste tijd om naar de binnenstad te trekken. Sinds de invoer van het nieuwe mobiliteitsplan is het geen pretje om de stad met de wagen te bezoeken en al helemaal niet goedkoop om er langdurig te parkeren, dus parkeerden we ons op een Park & Ride net buiten de stad, waar we met een gratis shuttlebus naar het centrum werden vervoerd. Een uitstekende oplossing als je het mij vraagt.

‘s Avonds bezochten we een lokale frituur waar mijn Duitse gasten konden kennismaken met onze frietcultuur. Naderhand wandelden we naar de befaamde graslei om er een zonsondergang en blauw uurtje te fotograferen. De zonsondergang was net zoals gisteren een tegenvaller, maar het blauwe uurtje was werkelijk prachtig.

Moe maar voldaan namen we de bus naar de P&R waar we afscheid van Stefan en Tycha namen en keerden we weer naar Antwerpen. Daar bekeken we de mogelijkheden voor de komende dag en besloten om een uitstapje naar Brugge te maken.

Toen we donderdagmiddag in Brugge arriveerden was het bewolkt, maar na een korte regenbui klaarde het op en konden we genieten van zeer mooi licht om mee te fotograferen. Wederom parkeerden we ons op een gratis P&R buiten het centrum en namen de bus tot de binnenstad, waar we een grote wandeling door de stad maakten, langs de talloze mooie plekjes.

Als avondmaal kozen we ervoor om Friet-Mosselen te gaan eten met een lekkere pint bier erbij. Vreemd genoeg had ik dit jaar nog geen mosselen gegeten, dus het smaakte dubbel zo goed. Onze locatie voor de zonsondergang en het blauwe uurtje was natuurlijk de Rozenhoedkaai, het bekendste plekje van Brugge. Voor de 3e dag op rij stelde de zonsondergang niets voor, maar werden we beloond met een prachtig blauw uurtje.

Het blauwe uurtje in Brugge was op fotografisch vlak het hoogtepunt van de voorbije 3 dagen. We konden ons dan ook geen betere afsluiter wensen. Toen we weer in Antwerpen arriveerden nam ik afscheid van Markus en Ingrid en bleef ik nog een nachtje in Merksem overnachten. De volgende ochtend reed ik weer naar huis waar ik alle accu’s op de lader gooide om ‘s avonds weer te vertrekken voor een nieuwe kampeertrip. Hierover meer in de volgende blogpost.